ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ     

ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

 

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ

 

Αρχές – Κατευθύνσεις

Το πρόγραμμα σπουδών του τμήματος αναθεωρήθηκε τον Ιούνιο 1998. Οι βασικές κατευθύνσεις των αλλαγών που υλοποιήθηκαν είχαν ήδη ωριμάσει μέσα από τις επεξεργασίες και αποτιμήσεις του προηγούμενου προγράμματος Σπουδών, καθώς και μέσα από συζητήσεις σχετικά με τις σημαντικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στους τομείς που συνδέονται με τις δραστηριότητες του τμήματος, π.χ. ίδρυση συναφών νέων πανεπιστημιακών Τμημάτων, μεταβολές στην αγορά εργασίας, τάσεις στον τρόπο άσκησης της αρχιτεκτονικής και γενικότερα στο σχεδιασμό του χώρου κ.τ.λ. Σημαντικός για την αποκρυστάλλωση των γενικών κατευθύνσεων ήταν ο ρόλος ανοιχτών συζητήσεων που πραγματοποιήθηκαν στο Τμήμα κατά την φάση των καταλήψεων των ΑΕΙ του Δεκεμβρίου 1997- Ιανουαρίου 1998, με ενεργή συμμετοχή φοιτητών (ιδιαίτερα του τότε 5ου και 6ου εξαμήνου ) και αρκετών διδασκόντων. Παράλληλα, μεγάλο μέρος της αναγκαίας έρευνας γύρω από τις κυρίαρχες σημερινές τάσεις στη διαμόρφωση των Προγραμμάτων των Αρχιτεκτονικών Σχολών πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ Προπτυχιακών Σπουδών.

Δομή του Προγράμματος Σπουδών

 

Διακρίνονται δύο τύποι οργάνωσης των μαθημάτων : μαθήματα Θεωρίας – Άσκησης. Και τα μαθήματα Σύνθεσης και Θεωρίας. Τα δεύτερα αποτελούν τον άξονα της σπουδής, διεξάγονται στο σχεδιαστήριο, είναι 8ωρα ή 6ωρα και περιλαμβάνουν μαθήματα θεωρίας και γνωσιολογίας. Διατρέχουν το σύνολο των εξαμήνων, ανά ένα στα τέσσερα πρώτα και το 9ο εξάμηνο και ανά δύο στο 5ο έως και 8ο εξάμηνο. Στα μαθήματα αυτά περιλαμβάνονται : - τα μαθήματα αρχιτεκτονικών συνθέσεων – τα μαθήματα πολεοδομικού και αστικού σχεδιασμού – δημόσιου χώρου – το μάθημα πεδίου μελέτης και αποτύπωσης παραδοσιακής αρχιτεκτονικής – τα μαθήματα αρχιτεκτονικών κατασκευών και αντικειμένου. Τα μαθήματα Θεωρίας – Άσκησης διαφέρουν από τα μαθήματα Σύνθεσης και Θεωρίας ως προς έκταση και την πολυπλοκότητα των ζητημάτων που αντιμετωπίζουν, την ποσότητα εργασίας που απαιτούν για την επίλυσή τους και την οργάνωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Οι επεξεργασίες που απαιτούνται οργανώνονται σε προκαθορισμένες φάσεις μέσα στο εξάμηνο όπου, σε κάθε περίπτωση, η επίλυση ,,διόρθωση και αξιολόγηση γίνεται στο σχεδιαστήριο κατά την διάρκεια των ωρών διδασκαλίας, ή με οποιαδήποτε άλλη κατανομή της εργασίας μέσα στο εξάμηνο κρίνεται σκόπιμη από τον διδάσκοντα, ώστε να μη συσσωρεύεται φόρτος εργασίας στους σπουδαστές μετά το πέρας των μαθημάτων. Η παράδοση των μαθημάτων Θεωρίας – Άσκησης ολοκληρώνεται αμέσως μετά το πέρας των μαθημάτων.

Ενότητες μαθημάτων

 

Τα υποχρεωτικά μαθήματα χωρίζονται σε πέντε ενότητες : - Σύνθεσης και Θεωρίας – Ιστορίας και Θεωρίας – Εικαστικής Έκφρασης και Αναπαράστασης – Πολεοδομίας και Χωροταξίας – Αρχιτεκτονικής Τεχνολογίας. Οι δύο πρώτες ενότητες διατρέχουν όλη τη διάρκεια των σπουδών. Η ενότητα Πολεοδομίας και Χωροταξίας περιέχει μαθήματα που κυρίως προσφέρονται στα τελευταία πέντε εξάμηνα σπουδών, ενώ οι άλλες δύο ενότητες προσφέρουν μαθήματα βασικών γνώσεων που διδάσκονται κυρίως στα πρώτα τέσσερα εξάμηνα. Στα πιο πολλά μαθήματα Σύνθεσης και Θεωρίας και ιδιαίτερα εκείνα των τελευταίων εξαμήνων συνεργάζονται περισσότερες γνωστικές περιοχές και η επεξεργασία του θέματος προϋποθέτει τη δημιουργική σύνθεσή τους. Η ενότητα μαθημάτων Ιστορίας και Θεωρίας συνθέτει γνώσεις που προέρχονται από την Ιστορία της Τέχνης, την Ιστορία της Πόλης και τη Θεωρία Αρχιτεκτονικής.

Τα κατ΄ επιλογήν υποχρεωτικά μαθήματα ανταποκρίνονται σε γνωστικές περιοχές των Τομέων, απευθύνονται σε όλους τους σπουδαστές, αλλά διεξάγονται σε ομάδες με περιορισμένο αριθμό ατόμων, που τα επιλέγουν για να εμβαθύνουν σε επιμέρους θέματα του υποχρεωτικού προγράμματος ή να καλλιεργήσουν κατευθύνσεις με κριτήριο τα προσωπικά ενδιαφέροντά ους. Κάθε Τομέας προτείνει κάθε εξάμηνο έναν αριθμό κατ΄ επιλογήν υποχρεωτικών μαθημάτων. Τα κατ΄ επιλογήν υποχρεωτικά μαθήματα μπορεί να είναι διατομεακά, αλλά εξαρτώνται οργανικά

 

 

από έναν Τομέα. Τα κατ΄ επιλογήν υποχρεωτικά μαθήματα ανταποκρίνονται σε γνωστικές περιοχές των Τομέων, απευθύνονται σε όλους τους σπουδαστές, αλλά διεξάγονται σε ομάδες με περιορισμένο αριθμό ατόμων που τα επιλέγουν για να εμβαθύνουν σε επί μέρους θέματα του υποχρεωτικού προγράμματος ή να καλλιεργήσουν κατευθύνσεις με κριτήριο τα προσωπικά ενδιαφέροντά τους. Κάθε Τομέας προτείνει κάθε εξάμηνο έναν αριθμό κατ΄ επιλογήν υποχρεωτικών μαθημάτων. Τα κατ΄ επιλογήν υποχρεωτικά μαθήματα μπορεί να είναι και διατομεακά αλλά εξαρτώνται οργανικά από έναν Τομέα. Τα κατ΄ επιλογήν υποχρεωτικά μαθήματα είναι τρίωρα, διδάσκονται σε ομάδες των 10 έως 60 σπουδαστών, από έναν έως τρεις διδάσκοντες και οργανώνονται ως μαθήματα Θεωρίας – Άσκησης. Το συγκεκριμένο περιεχόμενο της διδασκαλίας και των ασκήσεων, ο τρόπος διεξαγωγής και οι απαιτήσεις του μαθήματος ανακοινώνονται από τους διδάσκοντες μία εβδομάδα τουλάχιστον πριν από την έναρξη των μαθημάτων. Μέσα στην πρώτη εβδομάδα οι σπουδαστές γράφονται στα μαθήματα με αίτησή τους στη Γραμματεία και ταυτοχρόνως, με δήλωσή τους στους υπεύθυνους διδάσκοντες, που έχουν και την ευθύνη ελέγχου του μέγιστου αριθμού σπουδαστών. Τη δεύτερη εβδομάδα συντάσσεται κατάλογος ανά μάθημα. Μετά την τρίτη εβδομάδα, καμία εγγραφή ή μεταβολή δεν γίνεται δεκτή. Οι παραπάνω ενότητες μαθημάτων που προσφέρονται από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων, πλαισιώνονται από μαθήματα γενικής παιδείας που προσφέρονται από το Τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών και το Τμήμα Αγρονόμων Τοπογράφων : - είτε ως υποχρεωτικά ( Μαθηματικά ) – είτε ως κατ΄ επιλογήν υποχρεωτικά ( Στοιχεία Δικαίου και Τεχνικής Νομοθεσίας, Φιλοσοφία – Αισθητική, Τοπογραφία, Στατική, Φυσική).

 

Η Σχολή Αρχιτεκτόνων απαρτίζεται από τους εξής τομείς:

ΤΟΜΕΑΣ Ι : ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

Γνωστικό αντικείμενο του Τομέα : Ο σχεδιασμός κτιρίων, κτιριακών συγκροτημάτων και συνόλων στο χώρο, σε συνάρτηση με τις κτιριολογικές, περιβαλλοντικές και μορφολογικές παραμέτρους που τον προσδιορίζουν, καθώς και η μελέτη της ιστορικής εξέλιξης Αρχιτεκτονικής και της Τέχνης. συνθήκες

Περιοχή Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων : Εισαγωγή στις έννοιες της αρχιτεκτονικής σύνθεσης και

τις μεθόδους του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Καλλιέργεια των δημιουργικών

ικανοτήτων για την επίλυση αρχιτεκτονικών προβλημάτων στα πλαίσια της

διαδικασίας παραγωγής κτισμένου περιβάλλοντος.

Περιοχή Μορφολογίας και Ρυθμολογίας : Εξοικείωση με τη μορφολογική θεώρηση του

παραδοσιακού και σύγχρονου αρχιτεκτονικού περιβάλλοντος στον ελληνικό και

διεθνή χώρο. Εισαγωγή στα προβλήματα ένταξης, θεωρία και κριτική της

αρχιτεκτονικής.

Περιοχή Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής : Μελέτη ρευμάτων και περιόδων της ιστορίας της

αρχιτεκτονικής. Εισαγωγή στα προβλήματα των αναστηλώσεων.

Περιοχή Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής : Ανάλυση και κριτική των θεωριών της αρχιτεκτονικής,

Αισθητική θεώρηση του αρχιτεκτονικού έργου.

Περιοχή Ιστορίας της Τέχνης : Γενικές γνώσεις της ιστορίας της τέχνης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

 

ΤΟΜΕΑΣ ΙΙ : ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ

Γνωστικό αντικείμενο του Τομέα : Ο σχεδιασμός του χώρου σε πολεοδομικό και χωροταξικό επίπεδο, σε συνδυασμό με τους οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες που τον προσδιορίζουν.

Περιοχή Πολεοδομίας : Ιστορία της πόλης και οι θεωρίες που έχουν διατυπωθεί για την

οργάνωση και τον σχεδιασμό της, ιδιαίτερα κατά την περίοδο μετά τη βιομηχανική

επανάσταση. Εξέλιξη και συγκρότηση του ελληνικού αστικού χώρου. Έννοια και

στόχοι του πολεοδομικού σχεδιασμού. Είδη και περιεχόμενο των πολεοδομικών

σχεδίων. Πολεοδομικές λειτουργίες. Διαδικασίες παραγωγής κτισμένου χώρου.

Οικιστική πολιτική. Πολιτική γης και θέματα γαιοπροσόδου. Διοικητικό και

νομοθετικό πλαίσιο, διαχείριση πολεοδομικών προγραμμάτων.

 

 

 

Περιοχή Χωροταξίας : Η έννοια της ανάπτυξης. Αναπτυξιακός σχεδιασμός. Η έννοια του χώρου

στον σχεδιασμό. Στόχοι και επίπεδα χωροταξικού σχεδιασμού : εθνικό,

περιφερειακό, τοπικό. Η διαδικασία της ανάπτυξης και διαμόρφωσης

ασυμμετριών στο χώρο. Παραγωγικές δραστηριότητες, πληθυσμοί, οικιστικό

δίκτυο. Αναπτυξιακή πολιτική και στρατηγική σχεδιασμού. Χωροταξικό σχέδιο και

πρόγραμμα. Μέθοδοι και τεχνικές.

 

ΤΟΜΕΑΣ ΙΙΙ : ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

Γνωστικό αντικείμενο του Τομέα : Η θεωρητική και σχεδιαστική προσέγγιση της συνολικής

διαδικασίας σχεδιασμού του χώρου. Η διδασκαλία και έρευνα της μεθοδολογίας προσέγγισης των μέσων και εργαλείων του σχεδιασμού γίνεται με στόχο την ευαισθητοποίηση στην έννοια της συμβατικότητας των σχεδιαστικών τάσεων και πολλαπλότητα των κοινωνικών παραμέτρων χρήσης και παραγωγής. Η αντιμετώπισή του χώρου ως αντικειμένου σχεδιασμού επιτρέπει την υπέρβαση των στερεοτύπων, χάρη στην υψηλό βαθμό πολυπλοκότητας των εννοιολογικών προσε- γγίσεων καθώς και των στοιχείων που τον συγκροτούν. Οι σχέσεις και τα στοιχεία σύνθεσης του χώρου συλλαμβάνονται πρωτογενώς και διατυπώνονται ως εικόνες, όγκοι, μαθηματικά συστήματα, αποτυπώματα ατομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων μέσα από νοητικές αφαιρέσεις και συστήματα αναπαράστασης της Ζωγραφικής, της Πλαστικής, της Γεωμετρίας, της Πληροφορικής, του Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού.

Περιοχή Γεωμετρικών Απεικονίσεων του χώρου : Οι γραμμικές απεικονίσεις του χώρου,

θεωρούμενες ως προβολές επίπέδων, σχημάτων και μορφών του τρισδιάστατου

χώρου. Προοπτικές εικόνες και αξονομετρικές προβολές. Ειδικά θέματα

γεωμετρικών εφαρμογών στην αρχιτεκτονική και την τέχνη. Σύγχρονες μέθοδοι

αναπαράστασης και νέες τεχνολογίες.

Περιοχή Εφαρμογών της Πληροφορικής στη Αρχιτεκτονική : Αρχιτεκτονική σχεδίαση και

σχεδιασμός με Η/υ. Μέθοδοι σχεδιασμού, γραφικά, αρχιτεκτονικές βάσεις

δεδομένων και γνώσεων, αστικά μοντέλα, χρήση ετοίμων προγραμμάτων,

προγραμματισμός. Η εφαρμογή της Πληροφορικής στην συνθετική εργασία του

αρχιτέκτονα.

Περιοχή Ζωγραφικής και Ελευθέρου Σχεδίου : Το σχέδιο και το χρώμα ως διαδικασία

προσέγγισης κατανόησης και απεικόνισης του χώρου. Λειτουργία και σχέση

σχημάτων και όγκων. Βασικοί νόμοι, ιδιότητες και δυνατότητες των χρωμάτων.

Το φως ως στοιχείο που ειδικεύει, τροποποιεί, διαμορφώνει και συγκροτεί τον

πλαστικό χώρο.

Περιοχή Πλαστικής : Αντίληψη όγκου και μορφής, αξόνων. Ανάλυση δομών και μορφών από

τον φυσικό κόσμο. Εφαρμογές σε χρηστικό αντικείμενο. Προσέγγιση της ανάγκης

ανάπτυξης της πλαστικής στον αρχιτεκτονικό χώρο. Η πλαστική ως σύνολο

μοτίβων ή στοιχείων αναπαραγωγής. Το πλαστικό στοιχείο που προσδιορίζει

αρχιτεκτονικές μορφές. Πλαστική και σύγχρονες επικοινωνιακές τεχνικές.

Περιοχή Αρχιτεκτονικού Χώρου και Επικοινωνίας : Θεωρητική διερεύνηση και σχεδιασμός δημόσιων – ιδιωτικών χώρων, εξοπλισμού και αντικειμένων. Το αντικείμενο καθημερινής χρήσης και η μελέτη της γνωστικής περιοχής του επίπλου. Η διαδικασία παραγωγής του αντικειμένου.

 

ΤΟΜΕΑΣ ΙV : ΣΥΝΘΕΣΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΙΧΜΗΣ

Γνωστικό αντικείμενο του Τομέα : Ο Τομέας των Συνθέσεων Τεχνολογικής Αιχμής προσδιορίζεται από τις ειδικές απαιτήσεις που δημιουργεί ο «διάλογος» τεχνολογίας και αρχιτεκτονικής σήμερα , από τα κριτήρια επιλογής νέων υλικών και τρόπων κατασκευής, ως μέσων αρχιτεκτονικής έκφρασης και από την παρουσία νέων δυνατοτήτων, μέσω του ενεργειακού σχεδιασμού των κτιρίων και της χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών. Επίσης, αντικείμενο αποτελούν η ισορροπία και οι παραμορφώσεις των σωμάτων σε δομικά έργα, καθώς και η μόρφωση και ο σχεδιασμός φερόντων συστημάτων σε κτιριακά έργα.

Περιοχή Οικοδομικής : Τα αντικείμενα της περιοχής είναι : Ισορροπία στερεού σώματος.

Ολόσωμοι ισοστατικοί φορείς, δικτυώματα, καλώδια. Αντοχή των υλικών.

Χαλύβδινες κατασκευές. Απλοί υπερστατικοί. Οπλισμένο σκυρόδεμα.

 

 

Περιοχή Δομικής Μηχανικής : Τα μαθήματα περιλαμβάνουν τα εξής θέματα: Γενικά περί

οικοδομικής. Τα δομικά στοιχεία που συνθέτουν τα εξωτερικό (εξωτερικοί τοίχοι,

κατώτερο πάτωμα και στεγάσεις). Τα συστήματα φερόντων οργανισμών κτιρίων.

Τις λεπτομέρειες και τους τρόπους κατασκευής των εσωτερικών χωρισμάτων,

των οροφών, των δαπέδων, των κουφωμάτων και κλιμάκων. Τη δομική

τεχνολογία της ξύλινης και μεταλλικής κατασκευής. Τα βιομηχανικά δομικά

συστήματα. Την οικοδομική επισκευών συντήρησης και αποκατάστασης

κτισμάτων. Τα εξελιγμένα κατασκευαστικά συστήματα.

Περιοχή Τεχνολογίας Δομήσιμων Υλών : Τα αντικείμενα της περιοχής είναι : Γενικές ιδιότητες

των υλικών. Τεχνική των μετρήσεων κονίας, τσιμέντου, αδρανών κονιαμάτων.

Προστασία από τη θερμότητα και το ψύχος. Φυσικοί λίθοι. Τεχνητοί λίθοι και

πλάκες, ξύλο γυαλί και λοιπά υλικά. Σκυρόδεμα. Σίδηρος, λοιπά μέταλλα.

Προστασία από την υγρασία και τον ήχο. Ασφαλτικά υλικά. Πλαστικά .

Συγκολλητικές ύλες. Υλικά πληρώσεως και επιστρώσεων.

Περιοχή Ενεργειακού Σχεδιασμού και Εγκαταστάσεων : Το αντικείμενο της περιοχής

περιλαμβάνει τον ενεργειακό βιοκλιματικό σχεδιασμό κτιρίων και οικισμών, καθώς

και τα δίκτυα και τις εγκαταστάσεις τεχνικής υποδομής κτιρίων και πόλεων. Στον

ενεργειακό βιοκλιματικό σχεδιασμό αναφέρονται όλες οι μέθοδοι ελαχιστοποίησης

των ενεργειακών απαιτήσεων των από κτιρίων και οι τρόποι κάλυψης των

εναπομένουσων ενεργειακών απαιτήσεων από αναννεώσιμες πηγές ενέργειας.

Στα δίκτυα και τις εγκαταστάσεις τεχνικής υποδομής αναφέρονται όλα τα είδη

των κτιρίων και πόλεων.

Ποοετοιμασία μαθητών στα ειδικά μαθήματα γραμμικού και ελευθέρου σχεδίου για τις εισαγωγικές εξετάσεις σε Α.Ε.Ι. 

30 ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ 

100% ΕΠΙΤΥΧΙΑ

 

 

 

 

Σ Χ Ε Δ Ι Ο

Υπευθυνη σπουδών:
ΑΝΝΑ ΤΣΙΡΩΝΗ αρχιτέκτων μηχανικός Ε.Μ.Π.

ΜΑΝΤΖΑΓΡΙΩΤΑΚΗ 89
ΚΑΛΛΙΘΕΑ, ΑΘΗΝΑ
17672
210 9520202
6944 533932
atsxedio@yahoo.com
Υλοποιήθηκε από Webnode